Тази малка лисица в тебе –тя ми грабна ума без времеи нарочно избяга накрай света.Все си казвам: – Не съм от вчера!Мога себе си пак да събера.Няма да те помня! От днес ще спра!Вече колко дни и нощиаз за теб забравям още!А още твоите луди целувкипо моята риза до днес горят.И още моите чувства не могат да заспят.И още виждам очите-магнити,които ми шепнат “Желая те”.И още ме побърква мисълта за теб.Тази малка лисица в тебеима всички права над мене.Да обичам друга – не зная как.Всяка друга пред теб бледнее.Искам те, ала все едно ти е.Спирам да те помня! Защо ми е?!Вече колко дни и нощиоще те забравям, още!